اَلْخَيْدَعُ [el-ḣaydaʹ] (حَيْدَرٌ [ḩayder] vezninde) Şol kimseye denir ki aslâ dostluğuna iʹtimâd olunmaya; yukâlu: فُلاَنٌ خَيْدَعٌ أَيْ لاَ يُوثَقُ بِمَوَدَّتِهِ Ve gûl-ı beyâbânîye denir ki insâna yollarda mekr ve hudʹa eder ve bu câdı dedikleridir. Ve şeh-râhtan sapıp keyfiyyeti nâ-maʹlûm olan yola ıtlâk olunur; yukâlu: طَرِيقٌ خَيْدَعٌ أَيْ مُخَالِفٌ لِلْقَصْدِ Ve serâba ıtlâk olunur; yukâlu: غَرَّهُمُ الْخَيْدَعُ أَيِ السَّرَابُ Ve hîle-kâr kurda denir; yukâlu: ذِئْبٌ خَيْدَعٌ أَيْ مُحْتَالٌ
اَلْخَيْدَعُ [el-ḣaydaʹ] (ʹalâ-vezni حَيْدَر [ḩaydar]) Mekr ve hîle sâhibi olan; yukâlu: غُولٌ خَيْدَعٌVe غُولٌ [ġûl] ġayn’ın zammıyla yaban âdemîsi dedikleri nesnedir ki nâgâh erip bir kimseyi helâk eder. Ve
خَيْدَعٌ [ḣaydaʹ] Şol yoldur ki doğru yola muhâliftir ve keyfiyyet-i hâli nâ-maʹlûmdur. Ve baʹzılar eyitti: خَيْدَعٌ [ḣaydaʹ] serâba derler aldayıcı olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı