اَلرَّشْنُ [er-reşn] (râ’nın fethiyle) ve
اَلرُّشُونُ [er-ruşûn] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir kimse tufeylî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَشَنَ فُلَانٌ رَشْنًا وَرُشُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا تَطَفَّلَ Ve kelb başını kaba sokup yalamak maʹnâsınadır; yukâlu: رَشَنَ الْكَلْبُ فِي الْإِنَاءِ إِذَا أَدْخَلَ رَأْسَهُ فِيهِ Ve
رَشْنٌ [reşn] Nehr ve cedvelden su alacak gediğe denir; kezâlik limana denir, fethateynle de lügattir.
اَلرَّشْنُ [er-reşn] (râ’nın fethi ve şîn’in sükûnuyla) Bir kimse zikr olunan vech üzere ziyâfete hâzır olmak ve gelip başın kaba sokmağa dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı