اَلرَّصْعَاءُ [er-raṡʹâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Şol ʹavrete denir ki fercinin iki tarafları ve kenârları etsiz arık ola, ʹalâ-kavlin kıçı az ve arık olanına denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ رَصْعَاءُ أَيْ لاَ إِسْتِكَانَ لَهَا أَوْ لاَ عَجِيزَةَ لَهَا
اَلرَّصْعَاءُ [er-raṡʹâ΄] (râ’nın fethi ve ṡâd’ın sükûnu ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi, رَسْحَاءُ [resḩâ΄] gibi. Ve
أَرْصَعُ [erṡaʹ] Gönderle dürtülmeğe derler, bir haysiyyetle ki demirin cümlesi gâ΄ib ola; yukâlu: طَعْنٌ أَرْصَعُ إِذَا غَابَ السِّنَانُ كُلُّهُ فِي الْمَطْعُونِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı