اَلرَّوْعَةُ [er-revʹat] (رَوْضَةٌ [ravḋat] vezninde) Binâ-i merredir. Ve ism olur, korkuya denir; yukâlu: فِيهِ رَوْعَةٌ أَيْ فَزْعَةٌ Ve mahbûb çehresinde olan ʹacîb ve muʹcib hüsn ve melâhat lâyihasına denir ki ân taʹbîr olunur; yukâlu: فِي وَجْهِهِ رَوْعَةٌ أَيْ مَسْحَةٌ مِنَ الْجَمَالِ
اَلرَّوْعَةُ [er-revʹat] (râ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir mikdâr havf etmek; فَزْعَةٌ [fezʹat] maʹnâsına; yukâlu: رُعْتُ فُلَانًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خِفْتَهُ Ve sâhib-i Ṡurâḩ ve sâhib-i Maṡâdırرَوْعٌ [ravʹ]ı “tersîden” ve “tersânîden” maʹnâsıyla tefsîr etmişlerdir lâkin maʹnâ-yı tasyîre ʹibâret-i Cevherî’de ve gayrıda delâlet eder nesne bulunmadı. Ve eger رُعْتُ فُلَانًا ile temessük olunursa delîl olmaz, zîrâ o خِفْتَهُ gibidir, maʹnâ-yı tasyîre delâlet etmez, nitekim hafî değildir. Ve eger لَا تُرَعْ dedikleri ile temessük olunursa sîga-i mechûl üzere bu dahi delîl olmaz, zîrâ gâh olur قِيمَ الْقِيَامُ derler nitekim Cevherî لَا يَلْحَقْكَ خَوْفٌ tefsîriyle işâret etmiştir. Ve رَوْعٌ [revʹ] bir nesne hoş gelmeğe dahi derler; yukâlu: رَاعَنِي الشَّيْءُ أَيْ أَعْجَبَنِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı