er-reyḩân ~ اَلرَّيْحَانُ

Kamus-ı Muhit - الريحان maddesi

اَلرَّيْحَانُ [er-reyḩân] (râ’nın fethiyle) Fesleğen taʹbîr olunan hoş-bû nebâta denir, ʹalâ-kavlin mutlakan hoş-bû olan nebâta yâhûd uçlarına yâhûd yapraklarına denir ki mahall-i râyihâdır. Ve velede ıtlâk olunur. Ve rızk ve maʹîşete ıtlâk olunur. Ve minhu kavluhum: “سُبْحَانَ اللهِ وَرَيْحَانَهُ” بِالنَّصْبِ فِي كِلَيْهِمَا Burada رَيْحَانٌ [reyḩân] rızk maʹnâsınadır; أُسَبِّحُ اللهَ وَأَسْأَلُ رِزْقَهُ sebkindedir.

Vankulu Lugatı - الريحان maddesi

اَلرَّيْحَانُ [er-reyḩân] Fesleğen dedikleri ot ki râyiha-i tayyibesi vardır. Ve rızk maʹnâsına da gelir; tekûlu: خَرَجْتُ أَبْتَغِي رَيْحَانَ اللهِ أَيْ رِزْقَهُ Ve fi’l-hadîsi: “اَلْوَلَدُ مِنْ رَيْحَانِ اللهِ” Ve kavluhum: سُبْحَانَ اللهِ وَرَيْحَانَهُ نَصَبُوهُمَا عَلَى الْمَصْدَرِ يُرِيدُونَ تَنْزِيهًا لَهُ وَاسْتِرْزَاقًا Yaʹnî ben “Hak taʹâlâyı tenzîh edip ondan rızk taleb ederim.” Ve ammâ kavluhu taʹâlâ: ﴿وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ﴾ (الرحمان 12) فَالْعَصْفُ سَاقُ الزَّرْعِ وَالرَّيْحَانُ وَرَقُهُ Yaʹnî عَصْفٌ [ʹaṡf]tan murâd ekinin inciği ve رَيْحَانٌ [reyḩân]dan murâd yaprağıdır. Kezâ nukile mine’l-Ferrâ΄.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı