اَلطَّلِيعَةُ [eṯ-ṯalîʹat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) ʹAskerin karakoluna denir ki düşmanın serîre ve mikdârına muttaliʹ olmak için irsâl olunur. Vâhid ve cemʹi berâberdir. Ve bu çarkacının ve câsûsun gayrıdır. Çarkacıya مُقَدِّمَةُ الْجَيْشِ [muḵaddimetu’l-ceyş] denir. Ve mecâzen çarkacıya da ıtlâk olunur, Fârisîde buna تلايه [tilâye] denir; cemʹi طَلاَئِعُ [ṯalâ΄iʹ] gelir. Buna ince karakol taʹbîr olunur, hem düşman hâline ıttılâʹ ve hem arkasını muhâfaza eder. Ve tilâye lafzının muʹarrebi طِلاَيَةٌ [ṯilâyet]tir. Ve bu bir süvârî ve ziyâde dahi olur.
اَلطَّلِيعَةُ [eṯ-ṯalîʹat] (ṯâ’nın fethi ve lâm’ın kesri ve meddiyle) Şol kimsedir ki ileri gönderile ʹadûnun ahvâlin bilmek için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı