اَلْعُكْوَةُ [el-ʹukvet] (عُرْوَةٌ [ʹurvet] ve تَمْرَةٌ [temret] veznlerinde) Küçük çocuğun zekanında olan çukurcuğa denir; نُونَةٌ [nûnet] maʹnâsına. Ve ortaya denir; yukâlu: عُكْوَةُ الدَّارِ أَيْ وَسَطُهَا Ve dilin dibine ve köküne denir, أَصْلُ اللِّسَانِ [aṡlu’l-lisân] maʹnâsına. Ve kuyruk sokumuna denir; yukâlu: فَرَسٌ شَدِيدُ الْعُكْوَةِ أَيْ أَصْلِ الذَّنَبِ Ve sinirden yapılmış turaya ve tomağa denir ki siniri uzunluğuna yarıp her tarafını örüp tura ederler. Ve bedende ḩucze-i galîzaya yaʹnî uçkur gelen yoğun yerine denir ki murâd koltuk altıdır, Türkîde sepetlik taʹbîr olunur. Ve her şey΄in göm ve galîz olan yerine denir; cemʹi عُكَا [ʹuḵâ] gelir ʹayn’ın zammı ve elifin kasrıyla ve عِكَاءٌ [ʹikâ΄] gelir, كِسَاءٌ [kisâ΄] vezninde.
اَلْعُكْوَةُ [el-ʹukvet] (ʹayn’ın zammı ve kâf’ın sükûnuyla) Davarın kuyruğunun kıldan ʹârî olan yeri, yaʹnî kuyruk bittiği yer.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı