اَلْقُرْفُصَى [el-ḵurfuṡâ] (ḵâf’ın ve fâ’nın harekât-ı selâsı ve elifin kasrıyla) ve
اَلْقُرْفُصَاءُ [el-ḵurfuṡâ΄] (ḵâf’ın ve fâ’nın zammı ve elifin meddiyle) ve
اَلْقُرُفْصَاءُ [el-ḵurufṡâ΄] (ḵâf’ın ve bi’l-itbâʹ râ’nın zammıyla) Çileye giren sûfîlerin oturması gibi kıynaklarını yere koyup ve uyluklarını karnına kısıp ve dizlerini dikip ve ellerini kemer gibi inciklerinden koçarak oturmağa denir, ʹalâ-kâvlin dizleri üzere gereği gibi münkebb olarak karnını uyluklarına yapıştırıp ve ellerini koltuklarına kıstığı hâlde oturmaktır ki aʹrâb oturuşudur; yukâlu: قَعَدَ الْقُرْفُصَى وَالْقُرْفُصَاءَ وَالْقُرُفْصَاءَ وَهُوَ أَنْ يَجْلِسَ عَلَى أَلْيَتِيْهِ وَيُلْصِقَ فَخِذَيْهِ بِبَطْنِهِ ويَحْتَبِى بِيَدَيْهِ يَضَعُهُمَا عَلَى سَاقَيْهِ أَوْ يَجْلِسَ عَلَى رُكْبَتَيْهِ مُنْكَبًّا وَيُلْصِقَ بَطْنَهُ بِفَخِذَيْهِ وَيَتَأَبَّطَ كَفَّيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı