اَلْقَرْمَدُ [el-ḵarmed] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Kendisiyle tılâ olunur olan şey΄e denir, zaʹferân ve kireç gibi. Ve bir nevʹ taşa denir ki câ-be-câ yarıkları olur, âteşte tamâm piştikten sonra onunla ebniye binâ ederler. Ümmehât-ı sâ΄irede bu kireç yaptıkları taş ile müfesserdir. Ve
قَرْمَدٌ [ḵarmed] آجُرٌّ [âcurr] ismidir ki خَزَفٌ [ḣazef]-i matbûhtur, Türkîde tuğla taʹbîr olunur. Mü΄ellifin وَالْآجُرُّ kavli ʹatf-ı tefsîrdir. Ve
قَرْمَدُ [Ḵarmed] bir mevziʹ adıdır.
اَلْقَرْمَدُ [el-ḵarmed] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezni üzere) Bir nevʹ taştır ki üzerine âteş yakıp tamâm piştikten sonra onunla havuzlar sıvarlar, Ebû ʹUbeyde eyitti.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı