اَللَّخَاقِيقُ [el-leḣâḵîḵ] (lâm’ın fethi ve ḵâf’ın kesri ve meddiyle) Cemʹi, yarıklar maʹnâsına. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّ رَجُلًا كَانَ وَاقِفًا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَوَقَصَتْ بِهِ نَاقَتُهُ فِي أَخَاقِيقِ جِرْذَانٍ” Aṡmaʹî eyitti: İşbu hadîs-i şerîfte vâkiʹ olan أَخَاقِيقُ [eḣâḵîḵ] değildir, لَخَاقِيقُ [leḣâḵîḵ]tir, yerde olan yarıklar maʹnâsına. Ve وَقْصٌ [vaḵṡ] ḵâf’la ve ṡâd-ı mühmele ile başı üzere düşürüp boynın şikeste kılmaktır. Ve جِرْذَانٌ [ciržân] cîm’in kesri ve râ-i mühmelenin sükûnu ile ve žâl-ı muʹceme ile fâreler maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı