اَللِّدَامُ [el-lidâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Yamalara ve pînelere denir ki onlar ile yırtık sevb ve çizme makûleleri yamanır. Şârih der ki لِدَامٌ [lidâm] fi’l-asl masdar olmakla müfred ve cemʹe ıtlâk olunur.
اَللِّدَامُ [el-lidâm] (lâm’ın kesriyle) Şol nesnedir ki onunla huff ve huffun gayrı meremmet olunur, رِقَاعٌ [riḵâʹ] gibidir, Cevherî’nin مِثْلُ الرِّقَاعِ dediğinden fehm olunan budur ki لِدَامٌ [lidâm] dahi رِقَاعٌ [riḵâʹ] gibi cemʹ ola, lâkin sâhib-i Muhežžebلِدَامٌ [lidâm]ı maʹnâ-yı müfredle tefsîr etmiştir. Ve Cevherî’nin zamîr-i müfred ircâʹ edip اَللِّدَامُ مِثْلُ الرِّقَاعِ يُلَدَّمُ بِهِ الْخُفُّ dediği dahi bunu te΄yîd eder. Ve bundan agreb sâhib-i Ṡurâḩ’ın لِدَامٌ [lidâm]ı maʹnâ-yı masdarî ile tefsîr edip “der-pey kerden-i câme vü mûze” dediğidir. Ve bu cümlenin tevfîki olur ki لِدَامٌ [lidâm] aslında masdardır, vâhide ve cemʹe ıtlâk olunur denile.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı