اَلْمَلْدُوغُ [el-meldûġ] ve
اَللَّدِيغُ [el-ledîġ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ʹAkreb ve yılan sokmuş adama denir. لَدِيغٌ [ledîġ]in cemʹi لَدْغَى [ledġâ] gelir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve لُدَغَاءُ [ludeġâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] vezninde. Şârih der ki mü΄ennesine tâ΄ dâhil olmamakla cemʹ-i sâlimi gelmez. Ve لَدِيغٌ [ledîġ] bi-maʹnâ fâʹil olur, nâsı dilleyip taʹn ve fasl eden kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ لَدِيغٌ أَيْ وَقَّاعٌ لِلنَّاسِ
اَللَّدِيغُ [el-ledîġ] (lâm’ın fethi ve dâl’ın kesri ve meddiyle) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı