اَللَّخْفُ [el-laḣf] (lâm’ın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Yufka kaymağa denir; tekûlu: أَكَلْتُ اللَّخْفَ أَيِ الزُّبْدَ الرَّقِيقَ Ve
لَخْفٌ [laḣf] Masdar olur, pek vurmak maʹnâsına; yukâlu: لَخَفَهُ لَخْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا ضَرَبَهُ شَدِيدًا Ve geniş nişân ve damga eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: لَخَفَهُ لَخْفًا إِذَا أَوْسَعَ وَسْمَهُ
اَللَّخْفُ [el-laḣf] (lâm’ın fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Yufka olan kaymak, رَخْفٌ [raḣf] gibidir veznen ve maʹnen, Ebû ʹAmr rivâyeti üzere. Ve
لَخْفٌ [laḣf] Darb-ı şedîde dahi derler, Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı