اَلنَّغْيَةُ [en-naġyet] نَغْمَةٌ [naġmet] vezninde ve mürâdifidir ki bir hoş âyende ve latîf söze denir; tekûlu: سَمِعْتُ نَغْيَتَهُ أَيْ نَغْمَتَهُ Ve tâze işitilen habere denir, henüz sıhhat ve hakîkati sebât ve temkîn bulmaksızın; tekûlu: سَمِعْتُ نَغْيَةً وَهِيَ أَوَّلُ الْخَبَرِ قَبْلَ أَنْ يَسْتَثْبِتَهُ
اَلنَّغْيَةُ [en-naġyet] (nûn’un fethi ve ġayn’ın kezâlik sükûnuyla) Bir haber; tekûlu: سَمِعْتُ نَغْيَةً مِنْ كَذَا وَكَذَا أَيْ شَيْئًا مِنْ خَبَرٍ Ve Ferrâ eyitti: نَغْيَةٌ [naġyet] نَغْمَةٌ [naġmet] gibidir veznen ve maʹnen. Ve Aṡmaʹî dahi bu maʹnâda Ferrâ ile müttefiktir. Ve نَغْيَةٌ [naġyet] kelâm-ı hasene dahi derler; yukâlu: سَمِعْتُ مِنْهُ نَغْيَةً أَيْ كَلَامًا حَسَنًا Ve Cermî eyitti: نَغْيَةٌ [naġyet] evvel erişen haberdir, onu ke-mâ huve hakkuhu bilmeksizin.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı