Kamus-ı Muhit - النفاض maddesi

اَلنَّفَاضُ [en-nefâḋ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

اَلنُّفَاضُ [en-nufâḋ] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) İsmlerdir, sıtma tutan kimsenin titremesine ve titreyişine denir. Ve نُفَاضٌ [nufâḋ] ve نَفَاضٌ [nefâḋ] zikr olunan إِنْفَاضُ الزَّادِ [infâḋu’z-zâd] maʹnâsından ismlerdir ki zâd ve zahîrenin tükenmesine denir; ve minhu’l-meselu: ḣاَلنُّفَاضُ يُقَطِّرُ الْجَلَبَḢ Yaʹnî kaht zuhûruyla zâd ve zahîrenin tükenmesi develeri katar katar beyʹ için pazara celb ve îrâd eder, maʹrizi maʹlûmdur.

اَلنِّفَاضُ [en-nifâḋ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Sıbyân giymeğe mahsûs olan fûtaya denir. Ve mutlakan giyeceğe ıtlâk olunur; yukâlu: مَا عَلَيْهِ نِفَاضٌ أَيْ شَيْءٌ مِنَ الثِّيَابِ Ve şol çarşafa denir ki üzerine ağaç yaprağı ve meyve makûlesi silkilir. Cemʹi نُفُضٌ [nufuḋ] gelir zammeteynle. Ve

نِفَاضٌ [nifâḋ] O çarşaf üzere silktikleri silkintiye denir.

Vankulu Lugatı - النفاض maddesi

اَلنَّفَاضُ [en-nefâḋ] (nûn’un fethiyle) Kıtlık maʹnâsına; ve minhu kavluhum: “اَلنَّفَاضُ يُقَطِّرُ الْجَلَبَ” Ve Šaʹleb bunda nûn’u meftûh kılıp eydürür: نَفَاضٌ [nefâḋ] kıtlık maʹnâsınadır, yaʹnî kaçan kıtlık olsa develer katar katar çekilir, beyʹ olunmak için.

اَلنِّفَاضُ [en-nifâḋ] (nûn’un kesriyle) Oğlancıklar örtündüğü izârdan bir cins izârdır; yukâlu: مَا عَلَيْهِ نِفَاضٌ

اَلنُّفَاضُ [en-nufâḋ] (nûn’un zammıyla) Şol nesnedir ki ağaçtan silkmek ile düşer. Ve

نُفَاضٌ [nufâḋ] Azık tükenmek maʹnâsında dahi ismdir; ve minhu kavluhum: “اَلنُّفَاضُ يَقَطِّرُ الْجَلَبَ”Yaʹnî “Azık tükenmek deveyi katara götürür.” Šaʹleb nûn’u meftûh kılıp نَفَاضٌ kıtlık maʹnâsınadır dedi, nitekim gelir inşâ΄allâhu taʹâlâ. Ve

اَلنُّفَاضَةُ [en-nufâḋat] (kezâlik nûn’un zammıyla) Bi-maʹnâhu.