اَلنَّفَاقُ [en-nefâḵ] (fâ’yla سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Pazar kâsid olmayıp râyic ve râyegân olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَقَ الْبَيْعُ نَفَاقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا رَاجَ Mü΄ellif Baṡâ΄ir’de beyânına göre işbu “ن،ف،ق” mâddesi muziyy ve nüfûz maʹnâsına mevzûʹ, sâ΄ir maʹânî birer münâsebetle ondan münşaʹiblerdir. Ve
نَفَاقٌ [nefâḵ] Çarşıda pazar kurulmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَقَتِ السُّوقُ إِذَا قَامَتْ Ve bir nesne tükenip bitmek, ʹalâ-kavlin azalmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَقَ الشَّيْءُ إِذَا نَفِدَ وَفَنِيَ أَوْ قَلَّ
اَلنِّفَاقُ [en-nifâḵ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Münâfıklık eylemek maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve ondan ism olur ki münâfıklığa denir. Ve نَفَقَةٌ [nefeḵat]ten cemʹ olur ki havâyice sarf olunacak nesneye denir, dirhem ve sâ΄iri gibi; yukâlu: نَفَقَتْ نِفَاقُهُمْ أَيْ فَنِيَتْ نَفَقَاتُهُمْ
اَلنَّفَاقُ [en-nefâḵ] (nûn’un fethiyle) Revâc maʹnâsına; yukâlu: نَفَقَ الْبَيْعُ نَفَاقًا إِذَا رَاجَ
اَلنِّفَاقُ [en-nifâḵ] (nûn’un kesriyle) Münâfıkın fiʹli. Ve
نِفَاقٌ [nifâḵ] نَفَقَةٌ [nefeḵat]ın cemʹi dahi gelir دَرَاهِمُ [derâhim] maʹnâsına; yukâlu: نَفِقَتْ نِفَاقُ الْقَوْمِ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا فَنِيَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı