اَلنُّفَاثَةُ [en-nufâšamp;et] (nûn’un zammıyla) Masdûrun yaʹnî zîk-nefes olan kimsenin ağızından soluyarak ihrâc eylediği üfürüğe denir ki onunla istirâhat eder: “لاَ بُدَّ لِلْمَصْدُورِ أَنْ يَنْفُثَ” meseli bu maʹnâdandır, derd-nâk olan kimse bess-i şekvâ eylemek maʹrizinde darb olunur. Ve
نُفَاثَةُ [Nufâšamp;et] ʹArabdan bir cemâʹatin pederleri ismidir. Ve misvâkın ağızda kalıp üfürülen pârelerine denir ki üfürüntü taʹbîr olunur.
اَلنُّفَاثَةُ [en-nufâšamp;et] (nûn’un zammıyla) Şol nemdir ki üfürmeden hâsıl olur. Ve
نُفَاثَةٌ [nufâšamp;et] Bâkî kalan nesneye de derler; yukâlu: لَوْ سَأَلَتَنِي نُفَاثَةَ سِوَاكٍ مَا أَعْطَيْتُكَ وَهُوَ مَا بَقِيَ مِنْهُ فِي فِيكَ فَنَفَثْتَهُ Yaʹnî نُفَاثَةٌ [nufâšamp;et] misvâkın ağızda kalıp üfürülen hurde pârelerine derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı