اَلنَّفَائِضُ [en-nefâ΄iḋ] (نَفَائِسُ [nefâ΄is] vezninde) Mesâfât-ı arz katʹ eden develere ıtlâk olunur, ʹalâ-kavlin gövdelerinden lahm ve şahmları silkilmiş arık ve mehzûl develere ıtlâk olunur; yukâlu: إِبِلٌ نَفَائِضُ أَيِ الَّتِي تَقْطَعُ الْأَرْضَ أَوِ الْهَزْلَى Ve şol kimselere denir ki verâlarında bir emr-i mekrûh yâ bir düşman var mıdır yok mudur diye hurde taşları ellerinden silkip saçmak vechiyle fâl açar olalar ki aʹrâb beynlerinde maʹhûddur; yukâlu: هُمْ نَفَائِضُ أَيِ الَّذِينَ يَضْرِبُونَ بِالْحَصَى هَلْ وَرَاءَهُمْ مَكْرُوهٌ أَوْ عَدُوٌّ
اَلنَّفَائِضُ [en-nefâ΄iḋ] (nûn’un fethiyle) Cemʹi. Ve
نَفَائِضُ [nefâ΄iḋ] Arık develer maʹnâsına da gelir, Ebû ʹAmr rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı