اَلنُّفَاضَةُ [en-nufâḋat] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Misvâklandıktan sonra misvâkın ağızda kalan hurdelerine denir ki üfürülür. Ve ağaçtan silktikte dökülen şey΄e denir ki silkinti taʹbîr olunur; ona نُفَاضٌ [nufâḋ] dahi denir hâ’sız ve nûn’un zammı ve kesriyle; yukâlu: جَمَعَ النُّفَاضَةَ وَالنُّفَاضَ أَيْ مَا سَقَطَ مِنَ الْمَنْفُوضِ
اَلنُّفَاضُ [en-nufâḋ] (nûn’un zammıyla) Şol nesnedir ki ağaçtan silkmek ile düşer. Ve
نُفَاضٌ [nufâḋ] Azık tükenmek maʹnâsında dahi ismdir; ve minhu kavluhum: “اَلنُّفَاضُ يَقَطِّرُ الْجَلَبَ”Yaʹnî “Azık tükenmek deveyi katara götürür.” Šaʹleb nûn’u meftûh kılıp نَفَاضٌ kıtlık maʹnâsınadır dedi, nitekim gelir inşâ΄allâhu taʹâlâ. Ve
اَلنُّفَاضَةُ [en-nufâḋat] (kezâlik nûn’un zammıyla) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı