اَلْهَلُوبُ [el-helûb] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Zevcine muhibbe ve mütekarribe olan hatuna denir. Ve zevcinden tecennüb ve tebâʹud üzere olan nâşizeye denmekle zıdd olur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ هَلُوبٌ أَيْ مُتَقَرِّبَةٌ مِنْ زَوْجِهَا وَيُقَالُ إِمْرَأَةٌ هَلُوبٌ أَيْ مُتَجَنِّبَةٌ مِنْ زَوْجِهَا Kâle fi’n-Nihâye kâle ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu: “رَحِمَ اللهُ الْهَلُوبَ وَلَعَنَ اللهُ الْهَلُوبَ” Fıkra-i ûlâda هَلُوبٌ [helûb] bîgâneden mütebâʹid olup zevcine takarrüb ve muhabbet üzere olan hatundur ve sâniyede âşinâ-dâr olmakla âşinâsına meveddet ve ülfet üzere olup zevcinden tebâʹud üzere olan melʹûnedir. Ve bu hicv ve zemm maʹnâsına olan هَلْبٌ [helb]den me΄hûzdur ki her biri taraf-ı âherden zemm ve kadha salâhiyyetli olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı