اَلْهَيْشَةُ [el-heyşet] هَوْشَةٌ [hevşet] vezninde ve mürâdifidir ki fitne ve şûrişe denir; yukâlu: وَقَعَتْ فِي السُّوقِ هَيْشَةٌ أَيْ هَوْشَةٌ Ve minhu’l-hadîsu: ḣلَيْسَ فِي الْهَيْشَاتِ قَوَدٌḢ أَيْ فِي الْقَتِيلِ فِي الْفِتْنَةِ لاَ يُدْرَى قَاتِلُهُ Ve
هَيْشَةٌ [heyşet] Karışık cemâʹate denir; tekûlu: رَأَيْتُ عِنْدَهُ هَيْشَةً أَيْ جَمَاعَةً مُخْتَلِطَةً Ve أُمُّ حُبَيْنٍ [ummu ḩubeyn] ismidir ki kaya keleri dedikleri cânverdir.
اَلْهَيْشَةُ [el-heyşet] (hâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Benî âdemden cemʹ olan cemâʹat.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı