اَلسَّدْلُ [es-sedl] (عَدْلٌ [ʹadl] vezninde) Bir nesneyi aşağı salıverip sarkıtmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَدَلَ الشَّعْرَ سَدْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا أَرْخَاهُ وَأَرْسَلَهُ Mütercim der ki işbu سَدْلُ الثَّوْبِ mâddesi mesâ΄il-i fıkhiyyedendir, niteki Muġrib’de سَدَلَ الثَّوْبَ إِذَا أَرْسَلَهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَضُمَّ جَانِبَيْهِ وَقِيلَ هُوَ أَنْ يُلْقِيَهُ عَلَى رَأْسِهِ وَيُرْخِيَهُ عَلَى مَنْكِبَيْهِ وَأَسْدَلَ خَطَأٌ ʹibâretiyle mersûm olmakla bu maʹnâlarda سَدْلٌ [sedl]-i ʹörfî olmuş olur. Ve إِسْدَالٌ [isdâl] hatâ olmadığı mü΄ellifin resminden zâhirdir. Ve
سَدْلٌ [sedl] Bez makûlesini yırtmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَدَلَ ثَوْبَهُ سَدْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَقَّهُ Ve seyr ü seyâhat eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: سَدَلَ فِي الْبِلَادِ إِذَا ذَهَبَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı