Şârih der ki سِدَرَاتٌ [siderât] sîn’in kesri ve dâl’ın fethiyle سُدُرٌ [sudur]un cemʹü’l-cemʹidir. Ve سِدْرَاتٌ [sidrât] dâl’ın sükûnuyla سِدْرَةٌ [sidret] in cemʹidir. Ve şecer-i mezbûr iki gûne olur: biri bostânîdir ki yemişi hoş olup ve yaprağıyla gasl olunur ve birisi berrîdir ki yemişi kekre olur. Ve ikisinin de gölgesi be-gâyet koyu ve latîf ve hafîf olur. İntehâ. Ve
سِدْرَةُ [Sidret] Tâbiʹînden bir zâtın ismidir ve Ebû Sidre, Suḩaym el-Huceymî nâm şâʹirin künyesidir. Ve سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى [sidretu’l-muntehâ] semâ-i sâbiʹdedir. Şârih der ki ʹulûm-ı mahlûk ona müntehî olup ötesine tecâvüz eylemez, ʹilmullâha muhavveldir, tafsîli tefâsîrde meşrûhtur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı