اَلشَّطْبُ [eş-şaṯb] (şîn’in fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) Bünye ve terkîbi hûb ve endâmı latîf olan bâlâ-bülend kimseye denir; yukâlu: غُلاَمٌ شَطْبٌ أَيْ طَوِيلٌ حَسَنُ الْخَلْقِ Ve tâze yeşil hurmâ dalına denir. Ve
شَطْبٌ [şaṯb] Masdar olur, kesmek maʹnâsına; yukâlu: شَطَبَ الشَّيْءَ شَطْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا قَطَعَهُ Ve bir tarafa eğilip meyl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَطَبَ إِذَا مَالَ Ve bir nesneden ʹudûl ve inhirâf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَطَبَ عَنْهُ إِذَا عَدَلَ عَنْهُ Ve baʹîd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَطَبَ الرَّجُلُ إِذَا بَعُدَ
اَلشَّطْبُ [eş-şaṯb] Cemʹi. Ve
شَطْبٌ [şaṯb] Hurmâ budağın yarıp kabıyla hasîr örmek; yukâlu: شَطَبَتِ الْمَرْأَةُ الْجَرِيدَ شَطْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı