اَلشِّطْبَةُ [eş-şiṯbet] (şîn’in kesriyle) Nihâl, serv-i sehî gibi bülend ve mevzûn-kâmet olan tâze ve nâzük-beden ve nâzenîn mahbûbeye denir; yukâlu: جَارِيَةٌ شِطْبَةٌ أَيِ الْحَسَنَةُ الْغَضَّةُ الطَّوِيلَةُ Ve şol etine dolu kısrağa denir ki kâlıbdan dökülmüş gibi her yeri uygun ve eti ve endâmı düzgün ola, şöyle ki balık gibi ola. Bunda şîn’in fethiyle de câ΄izdir. Ve
شِطْبَةٌ [şiṯbet] Zağlı kılıcın yüzünde olan uzun uzun tarîkaya denir ki suyu ve cevheri olacaktır. Cemʹi شُطُوبٌ [şuṯûb] gelir ve شُطَبٌ [şuṯab] gelir, غُرَفٌ [ġuraf] vezninde ve شُطُبٌ [şuṯub] gelir, كُتُبٌ [kutub] vezninde. Ve
شِطْبَةٌ [şiṯbet] Devenin hörgücünden uzunluğuna kesilen kıtʹaya denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı