شَعْفَانِ [Şaʹfân] (şîn’in fethiyle) Ġavr memleketinde iki dağa denir; ve minhu’l-meselu: “لَكِنْ بِشَعَفَيْنِ كُنْتِ جَدُودًا” Aslı budur ki bir kimse zikr olunan dağlarda nebž olunmuş bir küçük kızcağız bulup hânesine getirdi ve besleyip büyüttükten sonra bir gün kendi akrânı kızlar ile esnâ-yı mülâʹabede dört ayaklı olup “أُحْلُبُونِي فَإِنِّي خَلِفَةٌ” Yaʹnî “Ben bir sütlü nâkayım, beni sağın” dedi. O kimse bunu işittikte kelâm-ı mezbûru îrâd eyledi, yaʹnî “Sen mevziʹ-i mezbûrda menbûze iken sütü pek az koyun idin.” Ve bu mâddeyi Cevherî fâ’nın kesriyle شَعْفِينَ ʹunvânında resm eylemekle vehm eylemiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı