اَلشَّغَا [eş-şeġâ] (ġayn-ı muʹceme ile عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Dişlerin ihtilâfına denir ki kimi uzun ve kimi kısa ve kimi içeriye batık ve kimi taşraya çıkık olmasından ʹibârettir; yukâlu: فِي أَسْنَانِهِ شَغًا وَهُوَ اخْتِلَافُ نِبْتَتِهَا بِالطُّولِ وَالْقِصَرِ وَالدُّخُولِ وَالْخُرُوجِ Ve
شَغَا [şeġâ] ve
شُغُوٌّ [şuġuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Masdar olur, dişler nizâmsız olmak maʹnâsına; yukâlu: شَغَتْ سِنُّهُ وَشَغِيَتْ شُغُوًّا وَشَغًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا اخْتَلَفَ نِبْتَتُهَا Ve
شَغَا [şeġâ] İsm olur, damla damla işemeğe denir, taktîr-i bevl maʹnâsına, niteki شَغْيَةٌ [şaġyet] dahi bu maʹnâyadır, تَمْرَةٌ [temret] vezninde.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı