اَلشَّعَفَةُ [eş-şeʹafet] (fetehâtla) Dağ başına denir. Cemʹi شَعَفٌ [şeʹaf]tır hâ’sız ve شُعُوفٌ [şuʹûf]tur ve شِعَافٌ [şiʹâf]tır şîn’in kesriyle ve شَعَفَاتٌ [şeʹafât]tır fetehâtla; yukâlu: تَوَقَّلُوا شَعَفَةَ الْجَبَلِ أَيْ رَأْسَهُ Ve tepede olan saça ve perçeme denir. Ve
شَعَفَةُ الْقَلْبِ [şeʹafetu’l-ḵalb] Yüreğin başına denir ki yüreğin وَتِينٌ [vetîn]e asıldığı damarın yanında olur; yukâlu: إِشْتَكَى شَعَفَةَ قَلْبِهِ أَيْ رَأْسِهِ عِنْدَ مُعَلَّقِ النِّيَاطِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı