اَلْوَسِيطُ [el-vasîṯ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol adama ıtlâk olunur ki kavminin asl ve neseb cihetiyle hayr ve aʹdeli ve rütbe ve derece cihetiyle ʹâlî-şânı ola; yukâlu: هُوَ وَسِيطٌ فِيهِمْ أَيْ أَوْسَطُهُمْ يَعْنِي أَعْدَلُهُمْ وَخَيْرُهُمْ نَسَبًا وَأَرْفَعُهُمْ مَحَلاًّ Şârihin beyânına göre bu وَسَاطَةٌ [vesâṯat]tan me΄hûzdur ki şerîf ve hasîb olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: وَسُطَ الرَّجُلُ وَسَاطَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ إِذَا كَانَ شَرِيفًا وَحَسِيبًا فَهُوَ وَسِيطٌ ve minhu hadîsu Ruḵayḵa: “أُنْظُرُوا رَجُلاً وَسِيطًا” أَيْ حَسِيبًا فِي قَوْمِهِ Ve
وَسِيطٌ [vesîṯ] İki muhâsım beynini ıslâh için aralığa giren miyâncıya denir; yukâlu: فُلاَنٌ صَارَ وَسِيطًا أَيْ مُتَوَسِّطًا بَيْنَ الْخَصْمَيْنِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı