اَلْإِضْحَاءُ [el-iḋḩâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Şems tamâm mürtefiʹ olduğu zamâna dâhil olmak; tekûlu minhu: أَقَمْتُ بِالْمَكَانِ حَتَّى أَضْحَيْتُ كَمَا تَقُولُ مِنَ الصَّبَاحِ أَصْبَحْتُ Ve minhu kavlu ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu: “يَا عِبَادَ اللهِ أَضْحُوا بِصَلَاةِ الضُّحَى” أَيْ لَا تُصَلُّوهَا إِلَى ارْتِفَاعِ الضُّحَا Ve
إِضْحَاءٌ [iḋḩâ΄] Bir nesneyi gündüzün işlemeğe dahi derler; tekûlu: أَضْحَى فُلَانٌ يَفْعَلُ كَذَا كَمَا تَقُولُ ظَلَّ يَفْعَلُ كَذَا ki ظَلَّ dahi gündüz işledi demektir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı