اَلْإِيمَارُ [el-îmâr] (إِيجَابٌ [îcâb] vezninde) Bu dahi buyurmak, emr maʹnâsınadır; yukâlu: آمَرَهُ إِيمَارًا بِمَعْنَى أَمَرَهُ أَمْرًا Ve
إِيمَارٌ [îmâr] Hak taʹâlâ bir adamın nesl ve mevâşîsini çok eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: آمَرَهُ اللهُ إِيمَارًا أَيْ كَثَّرَ نَسْلَهُ وَمَاشِيَتَهُ ve kavluhum: أَمَرَهُ كَنَصَرَهُ لُغَيَّةٌ غَيْرُ فَصِيحَةٍ ve kavluhu ʹaleyhi’s-selâm: “خَيْرُ الْمَالِ مُهْرَةٌ مَأْمُورَةٌ وَسِكَّةٌ مَأْبُورَةٌ” أَيْ مُهْرَةٌ كَثِيرَةُ النِّتَاجِ وَالنَّسْلِ وَالْأَصْلُ مُؤْمَرَةٌ كَمُكْرَمَةٍ وَإِنَّمَا هُوَ لِلْإِزْدِوَاجِ أَوْ لُغَيَّةٌ Ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı