Kamus-ı Muhit - البأبأة maddesi

البَأْبَأَةُ [el-be΄be΄et] (زَلْزَلَةٌ [zelzelet] vezninde) Bir kimseye babam ve anam sana fedâ olsun demek maʹnâsınadır; yukâlu: بَأْبَأَهُ وَبِهِ بَأْبَأَةً إِذَا قَالَ لَهُ بِأَبِي أَنْتَ Mü΄ellif iktifâ eylemekle “وَأُمِّي” kelimesini zikr eylememiştir. Ve yeni dillenen maʹsûm, pederine بِأَبَا بِأَبَا demek maʹnâsınadır; yukâlu: بَأْبَأَ الصَّبِيُّ إِذَا قَالَ بِأَبَا Bunun aslı, بِأَبِي idi yâ ile, baʹdehu yâ, elif’e kalb olunmuştur, niteki يَا وَيْلِي ve يَا وَيْلَتِي kelimesinde dahi elif’e kalb olunup يَا وَيْلاَ ve يَا وَيْلَتَا denir. Kâle fî’n-Nihâye: كَانَتْ أُمُّ عَطِيَّةَ إِذَا ذَكَرَتْ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَتْ بِأَبَا أَصْلُهُ بِأَبِي هُوَ Yukâlu: بَأْبَأْتُ الصَّبِيَّ إِذَا قُلْتَ لَهُ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي Ve bunda üç lügat vardır: Biri, bâ΄eyn beyninde hemze-i meftûha ile بِأَبِي demektir. Sânî, hemze yâ’ya kalb olunup بِيَبِي demektir. Sâlis, âhirinde olan yâ elif’e kalb olunup بِأْبَا ve بِيَبَا demektir ve bu أَنْتَ مُفَدًّى بِأَبِي وَأُمِّي takdîrindedir yâhûd فَدَّيْتُكَ بِأَبِي وَأُمِّي takdîrindedir ki “Peder ve mâderimi sana fedâ ettim.” demektir. Pes mü΄ellifin وَبَأْبَأَ الصَّبِيُّ kavlinde صَبِيّ kelimesinin fâʹiliyyet ve mefʹûliyyeti muhtemeldir.

Vankulu Lugatı - البأبأة maddesi

البَأْبَأَةُ [el-be΄be΄et] (ʹalâ-vezni فَعْلَلَة [faʹlelet]) Babam anam sana fedâ olsun demek; yukâlu: بَأْبَأْتُ الصَّبِيَّ إِذَا قُلْتَ لَهُ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي