اَلْأَيْمَانُ [el-eymân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Zevcesi vefât eylemiş adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَيْمَانُ عَيْمَانُ أَيْ هَلَكَتِ امْرَأَتُهُ وَمَاشِيَتُهُ Yaʹnî zevcesi ve mevâşîsi helâk olmakla zevceye ve süte muhtâcdır.
اَلْأَيْمَانُ [el-eymân] (hemzenin fethi ile) Kezâlik cemʹi. Ve يَمِينٌ [yemîn]e يَمِينٌ [yemîn] dediler and içerken herkes sağ elin yoldaşının sağ eline vazʹ ettiği için. Ve eger يَمِينٌ [yemîn] sağ cânib maʹnâsına olup taraf olursa cemʹ olunmaz, zîrâ zurûf cemʹ olunmağa sâlih olmazlar, muhtelifetü’l-elfâz ve mütefâvitetü’l-esmâ΄ olduğu için. Görülmez mi kim قُدَّامٌ [ḵuddâm] خَلْفٌ [ḣalf]e muhâlif ve يَمِينٌ [yemîn]e muhâlif ve شِمَالٌ [şimâl]e muhâliftir, yaʹnî her kimsenin يَمِينٌ [yemîn]i meselâ vâhiddir, mâ-ʹadâ olan cihetlerine dâl olan gayrı elfâzdır, pes يَمِينٌ [yemîn]in cemʹ olunması şahs-ı vâhide nazar câiz olmaz, meger ki eşhâs-ı müteʹaddideye nazar oluna, nitekim deve sürüsünde أَيْمُنُ الْإِبِلِ ve أَشْمُلُ الْإِبِلِ derler. Ve
يَمِينٌ [yemîn] İnsânın ve gayrın sağına dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı