el-iyyel ~ اَلْإِيَّلُ

Kamus-ı Muhit - الإيل maddesi

اَلْإِيَّلُ [el-iyyel] (قِنَّبٌ [ḵinneb] vezninde) ve

اَلْأُيَّلُ [el-uyyel] (خُلَّبٌ [ḣulleb] vezninde) ve

اَلْأَيِّلُ [el-eyyil] (سَيِّدٌ [seyyid] vezninde) وَعِلٌ [veʹil] ismidir ki dağ keçisi tekesine denir ki Türkîde geyik ve bir nevʹine sığın taʹbîr olunur. Ve dağ keçisine Türkîde ceyran derler. Maʹlûm ola ki bu birkaç nevʹ olur: Bir nevʹi kaviyyü’l-heykel ve ıssı meşeliklerde olur, ʹArabîde بَقَرُ الْوَحْشِ ve Fârisîde gevezn denir. Ve bir nevʹi dağ eteklerinde ağaçlı yerlerde olur, cüssesi âhûdan ekber ve şitâda tüyleri siyâha mâ΄il ve sayfta kırmızı olur ve kuyruğu olmaz, buna ʹArabîde وَعِلٌ [veʹil] ve Türkîde çopur denir. Ve ıssı dağlarda olan nevʹine bakar-ı cebelî denir ki dağ öküzü taʹbîr olunur.

Vankulu Lugatı - الإيل maddesi

اَلْإِيَّلُ [el-iyyel] (hemzenin kesri ve yâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Kezâlik yaban keçisi ve yaban sığırı maʹnâsınadır.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı