Kamus-ı Muhit - البرزة maddesi

اَلْبَرْزَةُ [el-berzet] (شَرْزَةٌ [şerzet] vezninde) Mehâsini zahîr ve âşikâre olan hatuna denir, ʹalâ-kavlin şol hatuna denir ki kavmi beyninde ʹakîle ve müdebbire ve fî zâtihâ ʹafîfe olup ve müsinne olmakla tesviye-i umûr ve temşît-i mesâlih için hârice çıkıp nâs kendisine umûrlarını ʹarz ve ahvâllerine dâ΄ir sohbet eder olalar; yukâlu: إِمْرَأَةٌ بَرْزَةٌ أَيْ بَارِزَةُ الْمَحَاسِنِ أَوْ مُتَجَاهِرَةٌ كَهْلَةٌ جَلِيلَةٌ تَبْرُزُ لِلْقَوْمِ يَجْلِسُونَ إِلَيْهَا وَيَتَحَدَّثُونَ وَهِيَ عَفِيفَةٌ Ve

بَرْزَةٌ [berzet] Dağda olan ʹakabeye ıtlâk olunur. Ve ashâbdan ʹAbbâs b. Mirdâs’ın feresi ismidir. Ve Dimaşḵ kazâsında bir karye adıdır; muhaddisînden ʹAbdulʹazîz b. Muḩammed ve Ummu ʹAmr b. el-Eşʹašamp; b. Lece΄ oradandır. Ve bir tâbiʹiyye hatun ismidir ki Decâce bintu Esmâ’nın muʹtekası idi. Ve Neysâbûr nevâhîsinden Beyhaḵ nâhiyesinde bir karye adıdır; nisbetinde بَرْزَهِيٌّ [Berzehiyy] denir hâ’yla, sâhibu’t-tesânîf Ḩamza b. el-Ḩuseyn el-Beyhaḵî oradandır.

Vankulu Lugatı - البرزة maddesi

اَلْبَرْزَةُ [el-berzet] (bâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Şol ʹavrettir ki celîletü’l-kadr ola ve taşra çıkıp ricâlle mükâleme kıla. Baʹzılar eyitti: Recüle ve imre΄eye sıfat olur: رَجُلٌ بَرْزٌ ve اِمْرَأَةٌ بَرْزَةٌ derler kaçan âşikâre söyleşmede ve ʹaklda vasf olunsalar. Ve Ḣalîl eyitti: بَرْزٌ [berz] ʹafîfe derler, yaʹnî sâlih maʹnâsına da gelir. Ve بَرْزٌ [berz] gâh olur ʹalem-i imre΄et dahi olur.