اَلْبُرُوضُ [el-burûḋ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Yerden sâ΄ir ecnâstan mukaddem nebât zuhûr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَرَضَ النَّبَاتُ بُرُوضًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ أَوَّلاً قَبْلَ تَبَيُّنِ الْأَجْنَاسِ
اَلْبِرَاضُ [el-birâḋ] (bâ’nın kesriyle) ve
اَلْبُرُوضُ [el-burûḋ] (zammeteynle) ve
اَلْأَبْرَاضُ [el-ebrâḋ] (hemzenin fethiyle) Bunlar cümle بَرْضٌ [berḋ]ın cemʹidir. Ve
بَرْضٌ [berḋ] Su pınar gözünden az çıkmağa dahi derler; yukâlu: بَرَضَ الْمَاءُ مِنَ الْعَيْنِ يَبْرُضُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ وَهُوَ قَلِيلٌ Ve
بَرْضٌ [berḋ] Az nesne vermeğe de derler; yukâlu: بَرَضَ لِي مِنْ مَالِهِ يَبْرُضُ بَرْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ والثاني إِذَا أَعْطَاهُ مِنْهُ شَيْئًا قَلِيلًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı