اَلْبِلَغِينُ [el-bileġîn] (bâ’nın kesri ve zammı ve lâm’ın fethiyle) Dâhiye ve âfete ıtlâk olunur; ve minhu kavlu ʹÂ΄işe radıyallâhu ʹanhâ li-ʹAlî kerremallâhu vechehu hîne zafire bihâ: “لَقَدْ بَلَغْتَ مِنَّا الْبِلَغِينَ” أَيِ الدَّاهِيَةَ أَرَادَتْ بَلَغْتَ مِنَّا كُلَّ مَبْلَغٍ Yaʹnî “Bizim tarafımızdan her türlü mihnetin nihâyetine bâlig oldun” ki gâyetü’l-gâye zahmet ve şiddete dûçâr oldun demektir. Ve bunun iʹrâbında iki vech vardır. Biri müfred iʹrâbı ki her hâlde hâli üzere ibkâ ile iʹrâb yâ΄ ve nûn’a cârî olmaktır, meselâ: هَذِهِ الْبِلَغِينُ ve لَقِيتَ الْبِلَغِينَ ve مِنَ الْبِلَغِينِ gibi. Vech-i sânî cemʹ iʹrâbıyla muʹreb olmaktır ki dâ΄imâ nûn meftûh ve mâ-kabli hurûfla muʹreb olmaktır. Şârihin beyânına göre istiʹzâmen cemʹ-i ʹâkil sîgasında istiʹmâl olunmuştur.
اَلْبِلَغِينُ [el-bileġîn] (bâ’nın kesri yâhûd zammıyla ve lâm’ın fethi ve ġayn’ın kesri ve meddiyle) Âfet ve dâhiye maʹnâsına. Ve fi’l-hadîsi: أَنَّ عَائِشَةَ قَالَتْ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا حِينَ أُخِذَتْ “بَلَغْتَ مِنَّا الْبِلَغِينَ” Yaʹnî “Bizden zahmet ve belâ çektin.” Ve بِلَغِينُ [bileġîn]de müfred iʹrâbı ve cemʹ iʹrâbı ikisi de câ΄izdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı