اَلذَّأْجُ [ež-že΄c] (žâl’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Suyu şiddetle bir solukta çekip içmek maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin azca azca içmek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: ذَأَجَ الْمَاءَ وَذَئِجَ ذَأْجًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا جَرَعَهُ شَدِيدًا أَوْ شَرِبَهُ قَلِيلاً قَلِيلاً، ضِدٌّ Mü΄ellifin bunu azdâddan ʹaddi gayr-i mülâyimdir, zîrâ ihtilâf-ı mezbûr kavleyne göredir. Asl zıd قُرْءٌ [ḵur΄] kelimesi gibidir ki حَيْضٌ [ḩayḋ] ve طُهْرٌ [ṯuhr] maʹnâsınadır. Ve
ذَأْجٌ [ze΄c] Boğazlamak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَأَجَ الْعُصْفُورَ إِذَا ذَبَحَ Ve yırtmak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَأَجَ السِّقَاءَ إِذَا خَرَقَهُ Ve kızarmak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَأَجَ الْوَرْدُ إِذَا احْمَرَّ
اَلذَّأْجُ [ež-že΄c] (žâl’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Bir nesneyi bir soluğa çekip içmek; yukâlu: ذَأَجَ الْمَاءَ يَذْأَجُهُ ذَأْجًا إِذَا جَرَعَهُ جَرْعًا شَدِيدًا Aṡmaʹî eyitti: ذَأْجٌ [že΄c] kırbayı yırtmak maʹnâsına da gelir; tekûlu: ذَأَجْتُ السِّقَاءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا خَرَقْتَهُ Kezâlik ذَأْجٌ [že΄c] derler, kırbanın içine üfürmeğe, yırtılmış mıdır bilmek için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı