اَلذِّئْبَةُ [ež-Ži΄bet] (žâl’ın kesriyle) Rebîʹa nâm şâʹirin vâlidesi ismidir ve elif-lâmsız ذِئْبَةُ [Ži΄bet] Ḩâciz el-Ezdî nâm kimsenin feresi ismidir. Ve
ذِئْبَةٌ [ži΄bet] Bir marazdır ki davarın boğazında hâdis olur, kulağının dibini demir çuvaldız gibi nesne ile delip hurde darı dânesi gibi bir şey istihrâc eylemekle o marazdan halâs olur. Maraz-ı mezbûra uğramış davara مَذْؤُوبٌ [mež΄ûb] derler. Ve
ذِئْبَةٌ [ži΄bet] At eyerinin ve semerin iki deffesinin aralığında olan fürceye denir ki ön kaşıyla art kaşının aralığı olacaktır. Ve kaltağın ve semerin ve havudun iki tarafından kavuştuğu yerin ilerisinin mâ-tahtına denir ki iki taraftan kürek kemiklerini sıktığı yer olacaktır.
اَلذِّئْبَةُ [ež-ži΄bet] Mü΄ennesi ve eyerin ön kaşıyla art kaşının ara yerine dahi ذِئْبَةٌ [ži΄bet] derler, mâ-beyne’l-hinveyn maʹnâsına ki حِنْوٌ [ḩinv] ḩâ-i mühmele ve nûn’la eyer kaşıdır. Ve ذِئْبٌ [ži΄b]in cemʹ-i kılleti اَلْأَذْؤُبُ [el-ež΄ub] hemze-i ûlânın fethi ve sâniyenin zammıyla ve cemʹ-i kesreti اَلذِّئَابُ [ež-ži΄âb] ve اَلذُّؤْبَانُ [ež-žu΄bân] gelir žâl’ın evvelde kesri, sânîde zammıyla. Ve
ذُؤْبَانٌ [žu΄bân] Şol uğrulara derler ki bahâdırlık izhâr etmek için uğruluk ederler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı