Kamus-ı Muhit - السريرة maddesi

اَلسِّرُّ [es-sirr] (sîn’in kesri ve râ’nın teşdidiyle) ve

اَلسَّرِيرَةُ [es-serîret] (sîn’in fethiyle) Derûnda ketm ve ihfâ olunan râza denir. سِرٌّ [sirr]in cemʹi أَسْرَارٌ [esrâr] ve سَرِيرَةٌ [serîret]in cemʹi سَرَائِرُ [serâ΄ir] gelir; yukâlu: أَفْشَى سِرَّهُ وَسَرِيرَتَهُ وَهُوَ مَا يُكْتَمُ فِي النَّفْسِ ve yukâlu: “صُدُورُ الْأَحْرَارِ قُبُورُ الْأَسْرَارِ” Ve

سِرٌّ [sirr] Cimâʹ maʹnâsına istiʹmâl olunur ki gizli iştir; yukâlu: مَا أَطْيَبَ سِرَّهَا أَيْ جِمَاعَهَا Ve âlet-i tenâsüle ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru. Ve nikâh maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: وَاعَدَهَا سِرًّا أَيْ نِكَاحًا Ve nikâhı ifsâh ve izhâr eylemeye denir Ve zinâ ve fücur maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: لاَ يُرْجَى مِنْ وَلَدِ السَّرِّ بِرٌّ أَيْ وَلَدِ الزِّنَا Ve ʹavretin fercine ıtlâk olunur; yukâlu: اِلْتَقَى السِّرَّانِ أَيِ الْفَرْجَانِ Ve ayın evveline ʹalâ-kavlin âhirine ve ʹalâ-re΄yin vasatına ıtlâk olunur; yukâlu: صَامَ سِرَّ الشَّهْرِ أَيْ مُسْتَهَلَّهُ أَوْ آخِرَهُ أَوْ وَسَطَهُ Evvel ve âhirinde kamerin istisrâr ve ihtifâsı mülâhazasıyladır ve evsatı gûyâ ki şehrin cevfi olmak münâsebetiyledir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve

سِرٌّ [sirr] Her şey΄in asl ve ʹunsur ve bünyâdına ıtlâk olunur, nümâyân olmadığı için; yukâlu: هُوَ كَرِيمُ السِّرِّ كَثِيرُ الْبِرِّ أَيِ الْأَصْلِ Ve toprağı soy ve münbit olan arza ıtlâk olunur, mahz-ı neseb maʹnâsından me΄hûzdur; tekûlu: زَرَعْتُ فِي سِرٍّ مِنَ الْأَرْضِ أَيْ كَرِيمَةٍ Ve her şey΄in cevfine ve lübb ve magzına ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ فَاسِدُ السِّرِّ أَيِ الْجَوْفِ وَاللُّبِّ Ve soyun ve nesebin hâlis ve efdalına ıtlâk olunur, lübb ve magz maʹnâsından mütesavverdir; yukâlu: هُوَ فِي سِرِّ النَّسَبِ أَيْ مَحْضِهِ وَأَفْضَلِهِ Ve

سِرٌّ [sirr] أَسْرَارُ كَفٍّ [esrâru keff]in müfredi olur, yaʹnî elin ayasında olan çizgiye kezâlik cebhede olan çizgiye ıtlâk olunur. Cemʹi أَسْرَارٌ [esrâr] ve cemʹü’l-cemʹi أَسَارِيرُ [esârîr] gelir, ʹilm-i keff ve ʹilm-i pîşânî o çizgilerden istinbât olunur; tekûlu: نَظَرْتُ إِلَى أَسْرَارِ كَفِّهِ ve yukâlu: بَرِقَتْ أَسَارِيرُ جَبْهَتِهِ أَيْ خُطُوطُهُ Ve bu derinin büklümünde mestûr olduğu için ıtlâk olunmuştur. Ve سِرُّ الْوَادِي [sirru’l-vâdî] derenin batnına ve vasatına ıtlâk olunur ki atyeb ve hoşter olan yeridir; yukâlu: نَزَلُوا بِسِرِّ الْوَادِي وَهُوَ بَطْنُهُ وَأَطْيَبُهُ Ve tayyib ve kerîm olan arza ıtlâk olunur. Mü΄ellif bunu tekrâr eylemiştir. Ve her şey΄in mahz ve hâlis olanına ıtlâk olunur; tekûlu: أَعْطَيْتُ سِرَّ ذَلِكَ الشَّيْءِ أَيْ خَالِصَهُ Ve

سِرٌّ [Sirr] Huccâc-ı Baṡra yolunda bir vâdî adıdır ki tûlü üç merhaledir. Ve Yemen’de bir nâhiye ismidir ve bilâd-ı Temîm’de bir mevziʹ adıdır. Ve Baṯnu’l-Ḩille’de bir vâdî adıdır. Ve Necd ülkesinde kabile-i Esed yurdunda bir mevziʹ adıdır.

Vankulu Lugatı - السريرة maddesi

اَلسَّرِيرَةُ [es-serîret] (sîn’in fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Kezâlik gizli olan nesnedir, سِرٌّ [sirr] maʹnâsına.