اَلطَّنَى [eṯ-ṯanâ] (ṯâ’nın fethi ve elifin kasrıyla) Töhmet maʹnâsınadır; yukâlu: رَمَاهُ بِالطَّنَى أَيِ التُّهْمَةِ Ve soğumuş ocak külüne denir. Ve hastalığa denir, maraz maʹnâsınadır. Ve su yüzünde olan yosuna denir. Ve şecer satın almak yâhûd hâssatan hurmâ ağacında olan hurmâyı satmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِيَ فُلَانٌ طَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا شَرَى الشَّجَرَ أَوْ هُوَ بَيْعُ ثَمَرِ النَّحْلِ خَاصَّةً Ve zinâ ve fücûr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِيَ إِلَى الْمَرْأَةِ إِذَا فَجَرَ بِهَا Ve zinâ ve fücûrda müstemirr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِيَ فِي فُجُورِهِ إِذَا مَضَى Ve susuzluktan yâ ʹilletten dalak ve öyken sol taraftan pehlûya yapışmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِيَ زَيْدٌ إِذَا لَزِقَ طِحَالُهُ وَرِئَتُهُ بِالْأَضْلَاعِ مِنَ الْجَانِبِ الْأَيْسَرِ Burada جَانِب أَيْسَر kaydı beyân menzilindedir. Ve
طَنَا [ṯanâ] Vasf bi’l-masdar olur, susuzluktan yâ ʹilletten dalağı ve öykeni pehlûsuna yapışmış adama denir. Ve zikri âtî إِطْنَاءُ حَيَّةٍ [iṯnâ΄ ḩayyet] mâddesinden ism olur.
اَلطَّنَى [eṯ-ṯanâ] (ṯâ’nın fethi ve elifin kasrıyla) Dalağın ziyâde susuzluktan böğüre yapışması; yukâlu: طَنِيَ الْبَعِيرُ يَطْنَى طَنًى مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı