اَلطَّوْدُ [eṯ-ṯavd] (ṯâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Dağa, ʹalâ-kavlin ulu dağa denir. Cemʹi أَطْوَادٌ [aṯvâd] gelir ve طِوَدَةٌ [ṯivedet] gelir, قِرَدَةٌ [ḵiredet] vezninde. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânı üzere kavl-i sânîye göre ﴿كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ﴾ kerîmesinde ʹazîm ile vasf sâ΄ir cibâl-i ʹazîmeye nisbetle olur. Ve
طَوْدٌ [ṯavd] Yüksek kumluğa ıtlâk olunur ki tepe tarzında olur. Ve
طَوْدٌ [Ṯavd] Bir adamın ʹalemidir. Ve ʹArafât üzere müşrif bir dağın ismidir ki Yemen’de Ṡanʹâ΄ şehrine kadar mümtedd olmuştur. Ve Ṡaʹîd-i Mıṡr kazâsında bir belde adıdır. Ve
طَوْدٌ [ṯavd] Masdar olur, sâbit ve pâyidâr olmak maʹnâsına; yukâlu: طَادَ الشَّيْءُ يَطُودُ طَوْدًا إِذَا ثَبَتَ
اَلطَّوْدُ [eṯ-ṯavd] (ṯâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Ulu dağa derler, cebel-i ʹazîm maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı