اَلْعَكَّةُ [el-ʹakket (ʹayn’ın harekât-ı selâsı ve kâf’ın teşdîdiyle) ve
اَلْعَكَكُ [el-ʹakek] (fethateynle) ve
اَلْعَكِيكُ [el-ʹakîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْعِكَاكُ [el-ʹikâk] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Havâ durgun olduğu hâlde ıssının şiddetine denir; cemʹi عِكَاكٌ [ʹikâk] gelir müfredi gibi. Ve
عَكَّةٌ [ʹakket] Kırbadan küçük olan yağ tulumuna denir; cemʹi عُكَكٌ [ʹukek]tir, صُرَدٌ [ṡurad] vezninde ve عِكَاكٌ [ʹikâk]tır ʹayn’ın kesriyle. Ve
عُكَّةٌ [ʹukket] Hummânın titremesine ve üşütmesine denir ki mukaddimesidir; yukâlu: أَخَذَتْهُ عُكَّةُ الْحُمَّى أَيْ عُرَوَائُهَا Ve şol kumluğa denir ki güneşin te΄sîrinden âteş gibi kızgın ola. Bu iki maʹnâda ʹayn’ın fethiyle de lügattır. Ve gebe nâkaya ʹurûz eder bir gûne levne denir ki gebe nisvâna ʹârız olan çığıt dedikleri levne şebîh olur.
اَلْعَكِيكُ [el-ʹakîk] (ʹayn’ın fethi vekâf’ın kesri ve meddiyle) Issının yalınlanması ve ıssı olan güne dahi derler; yukâlu: يَوْمٌ عَكِيكٌ أَيْ شَدِيدُ الْحَرِّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı