اَلْحَسِيرُ [el-ḩasîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْمَحْسُورُ [el-maḩsûr] Uzun uzadı bir düzeye bakmak hasebiyle feri gidip donuklanmış basara ve nazara vasf olur; yukâlu: بَصَرٌ حَسِيرٌ وَمَحْسُورٌ أَيْ كَلِيلٌ مُنْقَطِعٌ Ve
حَسِيرٌ [ḩasîr] Fevt olmuş nesneye dirîg ve te΄essüf eden adama denir; tekûlu: مَا أَنَا بِهِ حَسِيرٌ أَيْ مُتَلَهِّفٌ Ve yorulup fürû-mânde olmuş insân ve hayvâna denir; yukâlu: رَجُلٌ وَبَعِيرٌ حَسِيرٌ أَيْ مُعْيِ Cemʹi حَسْرَى [ḩasrâ] gelir, قَتِيلٌ [ḵatîl] ve قَتْلَى [ḵatlâ] gibi. Ve
حَسِيرٌ [Ḩasîr] ʹAbdullâh b. Ḩayyân’nın feresi ismidir.
اَلْحَسِيرُ [el-ḩasîr] Yorulan kimse. Ve munkatıʹ olan nazara dahi derler. Ve
حَسِيرٌ [ḩasîr] Mütehassir maʹnâsına da gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı