Kamus-ı Muhit - حشك maddesi

اَلْحَشْكُ [el-ḩaşk] (ḩâ’nın fethiyle) Nâkayı sütü çoğalsın diye sağmayıp terk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَ النَّاقَةَ حَشْكًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا تَرَكَ حَلْبَهَا حَتَّى يَجْتَمِعَ لَبَنُهَا Ve

حَشْكٌ [ḩaşk] ve

حُشُوكٌ [ḩuşûk] Nâka memede sütünü kendi biriktirmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَتِ النَّاقَةُ لَبَنَهَا إِذَا جَمَعَتْهُ Ve bulutun yağmuru firâvân olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَتِ السَّحَابَةُ إِذَا كَثُرَ مَاؤُهَا Ve hurmânın yemişi çok olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَتِ النَّخْلَةُ إِذَا كَثُرَ حَمْلُهَا Ve nâs birikmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَ الْقَوْمُ إِذَا تَجَمَّعُوا Ve har har solumak maʹnâsınadır; حَشَكَ نَفَسُهُ إِذَا عَلَاهُ الْبُهْرُ Ve yay pek ve salâbetli olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَشَكَتِ الْقَوْسُ إِذَا صَلُبَتْ

Vankulu Lugatı - حشك maddesi

اَلْحُشُوكُ [el-ḩuşûk] (zammeteynle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: حَشَكَتِ الدِّرَّةُ تَحْشِكُ حَشْكًا وَحُشُوكًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا امْتَلَأْتَ Ve bu makâmda sâhib-i Ḵâmûsحَشْكٌ [ḩaşk]in vasatının hareketine işâret etmiştir. Ve hurmâ ağacının yemişi çok olmağa dahi derler; yukâlu: حَشَكَتِ النَّخْلَةُ إِذَا كَثُرَ حِمْلُهُ Ve

حَشْكٌ [ḩaşk] Nâkayı sütü çoğalsın diye terk edip sağmamağa dahi derler; tekûlu: حَشَكْتُ النَّاقَةَ إِذَا تَرَكْتَهَا وَلَمْ تَحْلُبْهَا حَتَّى تَجْتَمِعَ فِي ضَرْعِهَا Ve kavm bir yere cemʹ olmağa dahi derler; yukâlu: حَشَكَ الْقَوْمُ إِذَا اجْتَمَعُوا Ve yel zaʹîf olup muhtelif esmeğe dahi derler. Ve

حَشْكٌ [ḩaşk] Âsumân ziyâde yağmur yağdırmağa dahi derler; yukâlu: حَشَكَتِ السَّمَاءُ تَحْشِكُ حَشْكًا