اَلْخَشْفُ [el-ḣaşf] (ḣâ’nın fethi ve şîn’in sükûnuyla) ve
اَلْخَشَفَةُ [el-ḣaşefet] (hâ’yla ve fethateynle) Sese denir, صَوْتٌ [ṡavt] maʹnâsına. Ve deprenmeğe ve kımıldanmağa denir, حَرَكَةٌ [ḩareket] maʹnâsına, ʹalâ-kavlin ikisi de gizlice ve yapça sese denir, حِسٌّ خَفِيٌّ maʹnâsına. Yâhûd خَشَفَةٌ [ḣaşefet] hâssaten yılan kısmının yürümesinin tavışına ve fışıltısına denir. Ve sırtlan kısmının sesine denir. Ve
خَشَفَةٌ [ḣaşefet] Şol tepe tarzında yüksek yere denir ki toprağında sühûlet ve mülâyemet gâlib ola. Ve
خَشْفٌ [ḣaşf] ve
خَشَفَةٌ [ḣaşefet] Masdar olurlar, seslenmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَفَ خَشْفًا وَخَشَفَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا صَوَّتَ Ve sürʹatle yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَفَ فِي السَّيْرِ إِذَا أَسْرَعَ Ve baş yarmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَفَ رَأْسَهُ بِالْحَجَرِ إِذَا فَضَخَهُ Ve hatun veledini sürʹatle rahiminden ilkâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَفَتِ الْمَرْأَةُ بِالْوَلَدِ إِذَا رَمَتْ بِهِ Ve
خَشْفٌ [ḣaşf] Züll ve hakârete denir. Ve işe yaramayan kemter yüne denir, صُوفٌ رَدِيءٌ maʹnâsına. Ve bunda ḣâ’nın zammıyla da câ΄izdir. Ve yeşil sineğe denir, ذُبَابٌ أَخْضَرُ maʹnâsına. Ve bunda ḣâ’nın harekât-ı selâsıyla câ΄izdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı