Kamus-ı Muhit - خلاء maddesi

اَلْخُلُوُّ [el-ḣuluvv] (سُمُوٌّ [sumuvv] vezninde) ve

اَلْخَلَاءُ [el-ḣalâ΄] (وَفَاءٌ [vefâ΄] vezninde) Boş ve tehî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَا الْمَكَانُ يَخْلُو خُلُوًّا وَخَلَاءً إِذَا فَرَغَ Ve şenliksiz tenhâ ve hâlî yere uğramak maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَا الرَّجُلُ إِذَا وَقَعَ فِي مَوْضِعٍ خَالٍ لَا يُزَاحَمُ فِيهِ Ve hâzır etʹimenin mecmûʹundan ekl eylemeyip baʹzına kasr eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَلَا عَلَى بَعْضِ الطَّعَامِ إِذَا اقْتَصَرَ عَلَيْهِ Ve خُلُوُّ مَكَانٍ [ḣuluvvu mekân] vefât eylemekten kinâye olur; yukâlu: خَلَا مَكَانُ فُلَانٍ أَيْ مَاتَ Ve

خُلُوٌّ [ḣuluvv] ve

خَلَاءٌ [ḣalâ΄] Bir nesne zamân-ı mâzîde savuşup gitmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَلَا الشَّيْءُ إِذَا مَضَى Ve عَنْ ve مِنْ harfleriyle bir nesneden teberrî eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَلَا عَنِ الْأَمْرِ وَمِنْهُ إِذَا تَبَرَّأَ Ve bir nesneyi boşlayıp salıvermek maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَا عَنِ الشَّيْءِ إِذَا أَرْسَلَهُ Ve bâ΄ harfiyle bir adamı masharalığa almak maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَا بِهِ إِذَا سَخِرَ مِنْهُ Ve

خُلُوٌّ [ḣuluvv] خَالِي [ḣâlî] lafzından cemʹ olur; سَاجِدٌ [sâcid] ve سُجُودٌ [sucûd] gibi; yukâlu: جَاؤُونِي خُلُوَّ زَيْدٍ أَيْ خُلُوَّهُمْ مِنْهُ يَعْنِي خَالِينَ عَنْهُ

Vankulu Lugatı - خلاء maddesi

خَلَاءٌ [ḣalâ΄] Menzil maʹnâsına dahi gelir. Ve fi’l-meseli: “خَلَاؤُكَ أَقْنَى لِحَيَائِكَ” أَيْ مَنْزِلُكَ إِذَا خَلَوْتَ فِيهِ أَلْزَمُ لِحَيَائِكَ Ve

خَلَاءٌ [ḣalâ΄] Mahall-i tahârete dahi derler, mütevaddaʹ maʹnâsına. Ve

خَلَاءٌ [ḣalâ΄] Şol mekâna dahi derler ki onda bir nesne olmaya.