Ve ʹulemâ΄ حَمْدٌ [ḩamd] ve شُكْرٌ [şukr]ün birbirinden efdaliyyeti bâbında tekellüm eylediler, lâkin hadîste “اَلْحَمْدُ رَأْسُ الشُّكْرِ” vâkiʹ olmakla hamd eylemeyen elbette şükr eylememiş olur. Ve esmâ-i hüsnâ-yı ilâhiyyeden bir ism-i sâmî Şekûr’dur. Hak taʹâlâ cânibinden şükr, ʹibâda magfiret ve mücâzâttan ʹibârettir. Ve حَمْدٌ [ḩamd] ile شُكْرٌ [şukr]ün farkı budur ki شُكْرٌ [şukr] envâʹ ve esbâb cihetinden eeʹamm ve müteʹallakât cihetinden ahasstır ve حَمْدٌ [ḩamd] müteʹallakât cihetinden eʹamm ve esbâb cihetinde ahasstır. Ve شُكْرٌ [şukr] fi’l-asl masdar olup baʹdehu ism olarak istiʹmâl olundu. İntehâ. Ve
شُكْرٌ [şukr] ve
شُكُورٌ [şukûr] ve
شُكْرَانٌ [şukrân] Masdar olur; yukâlu: شَكَرَهُ وَشَكَرَ لَهُ شُكْرًا وَشُكُورًا وَشُكْرَانًا وَشَكَرَ اللهَ وَشَكَرَ لِلَّهِ وَشَكَرَ بِاللهِ وَشَكَرَ نِعْمَةَ اللهِ وَبِنِعْمَةِ اللهِ Şârih der ki “lâm” ile taʹdiyesi efsahdır ve “bâ” ile taʹdiyesi mukâbeleye mebnîdir ve bi-nefsihi taʹdiyesi Asmaʹî ʹindinde münkerdir, eşʹâra mahsûstur ve duʹâ-yı kunûtta “نَشْكُرُكَ وَلاَ نَكْفُرُكَ” kavli evvelen Hazret-i ʹÖmer’den menkûl rivâyette sabît değildir, sâniyen izdivâca mahmûldür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı