عَمْرَوَيْهِ [ʹAmreveyhi] (ʹayn’ın fethi ve mîm’in sükûnu ve vâv-ı meftûha ve yâ-ı sâkine ile) İsm-i aʹcemîdir.
اَلْعُمُورُ [el-ʹumûr] (zammeteynle) Cemʹi. Ve عَمْرٌو [ʹAmr]ın dahi cemʹi عُمُورٌ [ʹumûr] gelir, عَمْرٌو [ʹAmr] ʹayn’ın fethiyle bir recülün ismidir, vâv’la yazılır عُمَرُ [ʹumer] ile عَمْرٌو [ʹamr]ın beynin fark etmek için. Ve hâlet-i nasbında vâv’ı terk edersin, nasb elifi farkda kifâyet ettiğinden ötürü. Ve
عَمْرَوَيْهِ [ʹAmreveyhi] (ʹayn’ın fethi ve mîm’in sükûnu ve vâv’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla ve hâ’nın kesriyle) İki lafzdır ki lafz-ı vâhid hükmünde kılınır. Ve سِيبَوَيْهِ [Sîbeveyhi] ve نِفْطَوَيْهِ [Nifṯaveyhi] dahi böyledir. Bunlar da dahi hâ meksûrdur, zîrâ bunların âhiri aʹcemîdir, asvâta şebîhtir, pes غَاقِ [ġâḵi] kelimesine teşbîh olunup meksûr kılındı. Ve eger nekire kılarsan münevven kılıp مَرَرْتُ بِعَمْرَوَيْهِ وَعَمْرَوَيْهٍ آخَرَ dersin, sânîde hâ’nın tenvîniyle. Ve Muberred eyitti: Mezbûrların tesniyesinde ve cemʹinde اَلْعَمْرَوَيْهَانِ ve اَلْعَمْرَوَيْهُونَ derler. Ve Muberred’den gayrısı eyitti: Şol kimse ki هَذَا عَمْرَوَيْهُ وَسِيبَوَيْهُ وَرَأَيْتُ عَمْرَوَيْهَ وَسِيبَوَيْهَ dedi, iʹrâb etmek üzere o kimse tesniye ve cemʹ kıldı. Ve Muberred tesniye ve cemʹ kılmada iʹrâb etmeği şart etmedi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı