Kamus-ı Muhit - عناقة maddesi

عَنَاقُ الْأَرْضِ [ʹanâḵu’l-arḋ] Fârisîde siyâh-gûş dedikleri cânverdir, Türkîde karakulak dedikleri olacaktır. Cânver-i mezbûr dâ΄imâ arslan önünce gidip arslanın habercisi olmakla dâhiyeden ve bir emr-i şedîd ü fazîʹden kinâye ederler; yekûlûne: جَاءَ بِالْعَنَاقِ وَبِعَنَاقِ الْأَرْضِ أَيْ بِالدَّاهِيَةِ وَالْأَمْرِ الشَّدِيدِ Ve

عَنَاقٌ [ʹanâḵ] ve

عَنَاقَةٌ [ʹanâḵat] (hâ’yla) Haybet ve hüsrân ve nevmîdî maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: جَاءَ فُلَانٌ بِالْعَنَاقِ وَالْعَنَاقَةِ أَيْ بِالْخَيْبَةِ Ve Benâtu Naʹş dedikleri yedi kevkebin vasatında olan kevkebe ıtlâk olunur; niteki “ق،و،د” mâddesinde tafsîl olundu. Ve

عَنَاقٌ [ʹanâḵ] İki yıllık zekât mâlına denir; kîle ve minhu kavlu Ebî Bekr li-ʹUmer radıyallâhu ʹanhumâ hîne hârebe ehle’r-ridde: “لَوْ مَنَعُونِي عَنَاقًا مِمَّا كَانُوا يُؤَدُّونَهُ إِلَى رَسُولِ اللهِ عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ لَقَاتَلْتُهُمْ عَلَيْهِ” أَيْ زَكَاةَ عَامَيْنِ وَيُرْوَى عِقَالًا وَهُوَ زَكَاةُ عَامٍ Mütercim der ki Nihâye’nin beyânına göre عَنَاقٌ [ʹanâḵ]tan murâd bir yaşını tamâm etmemiş dişi oğlaktır, İmâm Şâfiʹî bu maʹnâyı ahz ile سِخَالٌ [siḣâl]de sadakanın vücûbuna zâhib oldu. Ve baʹzılar iki yıllık mâl-ı zekâtla tefsîr ettiler, niteki عِقَالٌ [ʹiḵâl] bir yıllığa ıtlâk olunur. Ve

عَنَاقٌ [ʹAnâḵ] Muslim b. ʹAmr el-Bâhilî feresinin ismidir. Ve bir mevziʹ adıdır. Ve Dehnâ’da bir menâre-i ʹÂdiyye’nin yaʹnî dikili taş gibi bir mîl-i kadîmin adıdır, niteki Žu’r-Rumme işbu: “عَنَاقَ فَأَعْلَى وَاحِفَيْنِ كَأَنَّهُ || مِنَ الْبَغْيِ لِلْأَشْبَاحِ سِلْمٌ مُصَالِحُ” beytinde zikr eylemiştir. Ve

عَنَاقٌ [ʹAnâḵ] Ṯayyi΄ kabîlesi arzında bir vâdî ismidir.